بررسی مسأله مکان یابی هاب حداکثر پوشش در شرایط عدم اطمینان

در شبکه هایی که تعداد زیادی از نقاط مبدأ و مقصد وجود دارند، مرتبط کردن تمامی این نقاط با استفاده از اتصال های مستقیم هزینه های زیادی به دنبال دارد. در چنین شرایطی استفاده از هاب تاثیر بسزایی در کاهش تعداد اتصال های شبکه و نتیجتاً هزینه های سیستم خواهد داشت. مکان یابی هاب با حداکثر پوشش، یکی از شاخه های مسأله مکان یابی هاب است که با حل آن، مکان تعداد مشخصی هاب و گره های عادی تخصیص یافته به هر کدام، به نحوی تعیین می شوند که بیشترین پوشش اتفاق بیافتد. مدل های موجود مکان یابی هاب به مقصد رسیدن محموله ارسالی در هر مسیر را قطعی فرض می کنند در حالی که عملاً در بسیاری موارد نظیر شبکه های لجستیکی نظامی، حمل و نقل هوایی، سیستم های مخابرات پیام و ... محموله ارسالی میان دو گره با خطر از بین رفتن مواجه است. در این تحقیق پس از ارائه دو مدل برای مسأله هاب حداکثر پوشش قطعی، با فرض وجود ناامنی در مسیرها، مدل چندهدفه ای پیشنهاد شده که شبکه را به نحوی طراحی می کند تا علاوه بر بیشینه کردن نقاط تقاضای پوشش داده شده، امنیت ضعیف-ترین مسیرهای آن را نیز افزایش دهد. برای حل مدل چندهدفه تحقیق، الگوریتم ژنتیک با مرتب سازی نامغلوب (نسخه دوم) و نسخه اصلاح شده ای از آن به همراه برنامه ریزی خطی چندهدفه فازی مورد استفاده قرار گرفته اند. مدل پیشنهادی بر روی اطلاعات سیستم های تحویل بار در کشور ترکیه اجرا گردید. همچنین به منظور ارزیابی نتایج اصلاحات پیشنهادی بر عملکرد الگوریتم ژنتیک بامرتب سازی نامغلوب، آزمایش هایی انجام شد که نتایج آن ها نشان دهنده مفید بودن اصلاحات پیشنهادی در بهبود عملکرد الگوریتم است. در انتها نیز مطالعه ای بر روی خطوط هوایی داخلی هواپیمایی ملی ایران (هما) انجام گرفته و شبکه پروازهای این شرکت به صورت هاب طراحی شده است.